Ander blog

Ik heb een ander blog, Introverte Theeleut. Het is geen specifieke boekenblog want dan had ik deze blog wel weer opgepakt. Maar boeken blijven een belangrijke rol in mijn leven spelen dus elke vrijdag plaats ik een bericht dat boekgerelateerd is. Zoals nu over meet & greet met Camilla Läckberg. Volgend keer kan de leeslijst zijn of een review of ander onderwerp als het maar gerelateerd is aan boeken.

Dus voel vrij om mijn andere blog te volgen. Ook zal ik in de toekomst nu en dan over mijn vrijwilligerswerk schrijven. Ik ga binnenkort beginnen in Taalhuis dat in de bibliotheek is gevestigd. Ik kijk er naar uit dat ik mijn steentje bij kan dragen aan mensen die problemen hebben met lezen, oftewel laaggeletterden. En verder schrijf ik ook wat persoonlijker berichten

Voel vrij om een kijkje te nemen op mijn andere blog, https://introvertetheeleut.wordpress.com/

Recensie ‘Nooit meer regen’ van Carla de Jong

Waar gaat het boek over

Na een half jaar van het overlijden van Jeanne Dufour proberen de drie belangrijkste mannen uit haar leven met het verlies om te gaan. Haar zoon, haar ex-man en haar man proberen elk op zijn eigen manier er mee om te gaan. Een half jaar na haar dood mocht pas haar testament geopend worden.

Maar dan ontvangt de ex-man van Jeanne te vroeg een brief. Dan begint het geheim uit het verleden op te spelen.

Wat ik ervan vond

Ik ben er nog niet uit waarom het boek ‘Nooit meer regen’ heet. Maar dat even terzijde, het was een goed boek. Het had een trage start maar gaandeweg leerde ik diverse personages kennen en wilde ik om die reden doorlezen. Ik wilde weten wat het geheim was.

Belangrijkste personages hadden allemaal diepgang. Het draaide vooral om haar man Matteo en haar zoon Nathan. Hoe Matteo vecht om weer te leven zonder Jeanne. Nathan, die eigenlijk haar overlijden nooit echt verwerkt heeft en dan verdwijnt zijn echte vader ook nog. Dan valt zijn halfzusje hem lastig, maar gaandeweg beseft hij dat zijn halfzusje Olivia het ook niet gemakkelijk heeft. Samen met Olivia gaan ze op zoek naar hun vader.

Wat ik ook goed vond aan het boek was het feit dat niemand perfect was, ook niet degene die was overleden. Het zijn net gewone mensen, ze maken fouten, nemen goede of verkeerde beslissingen. En het grappige is, Matteo kon ronduit bot zijn en toch vond ik hem het leukste personage. Misschien juist vanwege zijn botheid, misschien juist vanwege het intense verdriet dat hij voelt.

De leukste wisselwerking was tussen Nathan en Olivia. Vooral door hun leeftijdsverschil en het feit dat Olivia tegen haar grote broer opkeek. Leuk om te lezen hoe Nathan langzaam zijn gedachte over zijn zusje veranderd.

Tot slot

Na wat trage start heb ik er echt heerlijk van genoten. Ik had echt moeite om het boek op gegeven moment weg te moeten leggen vanwege het feit, de personages waren levensecht.

Recensie-exemplaar ontvangen van uitgever Boekerij.

Auteur: Carla de Jong	Titel: Nooit meer regen	ISBN: 978 90 225 7469 0
Uitgever: Boekerij	Genre: Roman	Uitgave: Paperback
	Verschenen: oktober 2015

©Plien 2015

Recensie ‘Enkele reis’ van Marelle Boersma

Waar gaat het boek over
Suus vertrekt met haar dochter Sterre en haar zus Anouk naar Portugal. Om een nieuw leven te beginnen, weg van al het stress die zij ervaart in Nederland.

Wanneer haar vrienden overkomen met de spullen uit Nederland slaat het noodlot toe, Sterre verdwijnt.

Wat ik ervan vond
Anders dan haar vorige boeken had ik het gevoel dat dit verhaal iets meer tijd nodig had om op gang te komen. Maar mijn verwachting werd niet teleurgesteld en het werd een pageturner.

Het verhaal is losjes gebaseerd op de ware gebeurtenis van de verdwijning van Maddie McCann. In het nawoord schrijft Marelle Boersma dat het verdwijning van Maddie McCann jaren in haar hoofd zit. Wat ik me nu afvraag is, is er nu wat meer rust in haar hoofd gekomen over deze verdwijning?

Terugkomend op het boek… Ontzettend goed geschreven en ik heb toch getwijfeld over wie Sterre had ontvoerd en lang had ik ook getwijfeld of Sterre bleef leven. Ergens halverwege kreeg ik mijn vermoeden wie de ontvoerders waren, maar hoe dichter we tegen het einde kwam, dacht ik, heb ik het toch fout? En twijfelde toch aan mezelf om uiteindelijk tegen mezelf te kunnen zeggen, zie je wel! Ergens was ik er trots op dat mijn eerste vermoeden goed was. Ik moet wel zeggen dat het nu voor het eerst is dat mijn eerste vermoedens goed waren. In al haar andere boeken zat ik er compleet ernaast of ik twijfelde te veel. Soms kan het in het nadeel van het boek werken als er al vanaf het begin toch een bepaalde duidelijke signalen zijn wie de mogelijke verdachte(n) zijn. Maar in dit geval werd het juist daarom een pageturner, want ik wilde weten of mijn vermoedens juist waren.

De meeste personages bleven wat oppervlakkig op twee personages na, Anouk en Suus. Was dat teleurstellend? Ergens wel. Want in de meeste boeken van haar hebben meerdere personages diepgang. En dat was in dit geval wat minder sterk.

De relatie tussen Suus en Anouk is de kracht van dit boek. Door de speciale band die beiden hebben, waardoor ze elkaar goed begrijpen. In dit geval is dat ook belangrijk omdat Anouk door een ongeluk een hersenbeschadiging heeft opgelopen. Daardoor kan Anouk moeilijk zinnen vormen of op woorden komen. Dus heeft Suus geleerd om haar met paar woorden al te begrijpen. En Anouk ziet meer dat elk ‘gewoon’ mens door haar beperking. En zo vullen ze elkaar aan.

Tot slot
Absoluut weer topboek van Marelle Boersma, maar niet haar sterkste. ‘Nobody’ en ‘Moederziel’ blijven in mijn ogen tot nu toe de beste van haar boeken.

Wel heeft zij weer voor elkaar gekregen dat het een pageturner is, een boek dat je gewoon niet weg kunt leggen.

Recensie-exemplaar ontvangen van uitgever De Crime Compagnie.

Auteur: Marelle Boersma	Titel: Enkele reis	ISBN: 978 90 6109 311 0
Uitgever: De Crime Compagnie	Genre: Thriller	Uitgave: Paperback
	Verschenen: oktober 2015

©Plien 2015

Uprooted, door Naomi Novik

Dit boek is, volgens mij, nog niet naar het Nederlands vertaald dus ik heb het in het Engels gelezen. Ik hoop van harte dat het binnenkort vertaald wordt want ik kan het zeer aanbevelen.

Dit is een sprookje vermomd als fantasy boek. Laat je door het woord sprookje niet misleiden, het is wel degelijk een boek voor volwassenen. Alle elementen die je zou verwachten zijn er, goed en kwaad, hebzucht, oorlog en wanhoop, en ondanks dat je weet dat het wel goed zal aflopen, zit het plot goed in elkaar en leest het verhaal vlot. Ik kon het boek in elk geval moeilijk wegleggen.

Agnieszka is 17 en woont in een dorpje in een groene vallei – de koeien grazen er, de rivier meandert en de bergen rijzen op aan weerszijden, beschutting biedend aan de andere dorpjes. Ook staat er in de vallei een toren, waar de Draak woont – dit is de bijnaam van de tovenaar die, in opdracht van de koning, waakt over de vallei. Aan het andere eind ligt namelijk het Woud. Het Woud was er al voor de mensen hier kwamen. En als het aan het Woud ligt, dan gaan de mensen ook weer weg. Er komen on-dingen uit het Woud die de kinderen stelen, het vee doden en de mensen gek maken. Langzaam maar zeker rukt het Woud steeds verder op de vallei in en slokt de dorpen op.

De tovenaar heeft hulp nodig, en hij heeft Agnieszka uitgekozen – dit is echter zeer tegen haar wil en zij wil zich niet schikken naar haar lot. Als dan ook de zoon van de koning vanuit de verre hoofdstad naar de vallei komt om zich ermee te bemoeien, lopen de zaken danig uit de hand. Kan de tovenaar het Woud tegenhouden als zijn leerlinge zich verzet, er oorlog broeit en de prins het Woud in wil gaan om zijn moeder te redden? Is de liefde van Agnieszka voor haar vallei diep genoeg geworteld om het kwaad van het Woud te weerstaan?

Dit boek bevat veel (Oost-Europese) folklore elementen, waardoor de wereld waarin het verhaal plaatsvindt heel bekend overkomt, en waardoor ik me goed in de hoofdpersoon kon verplaatsen. Dat het verhaal vanuit een ik-persoon is geschreven, droeg daar ook aan bij. Zeer aan te raden voor liefhebbers van fantasy-verhalen!

gastrecensie door Miranda

Recensie ‘Honolulu King’ van Anne-Gine Goemans

Waar gaat het boek over
De tachtigjarige Hardy Hardy is een eigenaar van een Indische toko. Zijn vrouw zit in een verzorgingshuis, zijn kleindochter komt regelmatig bij hem langs om te helpen met het koken. Ondanks het feit dat zijn vrouw dementie heeft, is hij gelukkig met zijn leven. Hij heeft nog een wens, weer optreden met zijn legendarisch band Honolulu Kings. De problemen begint als tegenover hem een sushirestaurant komt. Het pijnlijke verleden komt naar boven. Naar aanleiding van zijn verleden besluit hij in de vrijmetselaar loge geheim uit zijn verleden te vertellen. Daardoor komen de broeders van de loge in de problemen, want mogen ze een misdaad verzwijgen doordat ze een geheimhoudingsplicht hebben of moeten ze het rapporteren aan de politie?

Wat ik ervan vond
Het eerste woord wat mij binnenschiet is, eyeopener. Ook weer besef ik dat ik zo weinig weet van de geschiedenis van Indonesië of beter gezegd toen het nog Indië was.

Ik had een boek gelezen van Rudy Kousbroek, ‘Het Oostindisch Kampsyndroom’. Je kunt hier mijn recensie over teruglezen. Ik vond het toen al een eyeopener en na het lezen van dat boek dacht ik, wat weet ik toch zo weinig over dat stukje belangrijk geschiedenis.
Dat gevoel kwam elke keer sterk naar voren in dit boek. Wat in dit boek duidelijker naar voren kwam, was namelijk dat er drie groepen waren. Nederlanders, Indische mensen en Indonesiërs. En dat Indische mensen na de oorlog en bevrijding eigenlijk tussen wal en schip kwamen. Ze waren niet meer veilig in hun eigen land en kwamen naar Nederland. Alleen Nederland was nog herstellende van de tweede wereldoorlog waardoor ze deze mensen niet goed konden opvangen. Of was Nederland gevlucht voor zijn verantwoording?

Ondanks diverse zware thema’s, zoals dementie, depressie en moord is het boek luchtig. Dat komt juist mede door de twee vrienden van Hardy, George en Cok. Beide mannen zijn ook van Indische afkomst. En hebben samen met Hardy een band gevormd, Honolulu Kings. Door de leuke dialogen tussen die mannen moest ik soms wel even gniffelen.

Door de jaren heen heeft Hardy ook diverse verhalen opgenomen van verschillende mensen die uit Indië kwamen. Zo leer je verschillende verhalen en visies kennen. Terwijl Hardy Japanners met alles wat hij in zich heeft haat, zijn er mensen die Japanners niet haten of hen hebben vergeven. Maar Hardy kan daar niet met zijn verstand bij. In het eerste hoofdstuk wordt het al duidelijk hoe groot zijn haat is voor de Jappen.

‘Hardy maakte alleen een snuivend geluid als een anekdote van een klant hem niet beviel. De jap, een positief verhaal over de jap, lag uiterst gevoelig bij hem. Klanten die beweerden dat er ook goeie jappen bij zaten, hoorden de gemoedelijke Hardy opeens ingehouden briesen.’ (blz 13)

Maar het boek kent ook trieste momenten, elke keer als Hardy op bezoek gaat bij zijn vrouw Christina. Triest hoe hij haar probeert vast te houden in heden, terwijl zij wegglijdt naar het verleden.

‘Ze zitten vredig naast elkaar, al heeft hij geen idee waar zijn vrouw uithangt. Hij is niet meer haar man.’

‘Het ene moment zitten ze in hun hotelkamer aan de kust en plotseling zijn ze drieëndertig jaar terug in de tijd. Hij probeert met haar mee te reizen, haar geest te volgen. Als hij dat niet doet, is hij haar definitief kwijt. Dat beangstigt hem het meest, dat Christina overgaat naar een andere dimensie en hij alleen achterblijft.’ (blz. 20)

Hoe ga je daar mee om? Dan doet hij iets wat zijn dochter erg kwets, terwijl hij het doet om zijn vrouw gelukkig te maken. Dementie is een moeilijk iets en hoe ga je als familie mee om? En wat voor de één logisch is om te doen is voor een ander onlogisch of kwetsend.

Het boek gaat ook over zijn kleindochter Synne. Synne strijdt met diverse gevoelens en doet dingen die zij veracht en tegelijkertijd niet los kan laten. De relatie tussen Hardy en Synne is beter dan de relatie tussen Hardy en zijn dochter Aswani. Synne houdt van koken en helpt haar opa graag terwijl Aswani dat juist vreselijk vond, al die geur en rommel.

Maar het gaat ook over het vrijmetselaars loge, wat zij moeten doen nadat ze het duistere geheim van Hardy hebben gehoord? Hoe gaan ze ermee om, wat moeten ze doen?

Tot slot
Ik merk dat ik er eigenlijk nog zoveel over wil schrijven. Maar toch moet ik het afsluiten. Het is echt een boek dat ik later nog een keer wil lezen. Al is het alleen maar om me te laten herinneren over een deel van de geschiedenis dat ik nooit heb meegekregen van school. De enige wat ik geleerd had was dat Indië toen een kolonie was van Nederland. Maar niet over de bezetting of hoe zwaar het voor hen was. Ik begrijp natuurlijk dat voor de Nederlanders de tweede wereldoorlog erg ingrijpend is geweest en dat daardoor voor het begrip voor de mensen uit Indië, waar de oorlog net zo erg was, niet altijd aanwezig was. Maar is dat dan een reden om een ander deel van de Nederlandse geschiedenis te vergeten of als een ondergeschoven kind te beschouwen?

Het boek bevat vele ingrediënten waardoor het prettig was om te lezen.

Absoluut een aanrader!!! Echt indrukwekkend en ik vind het een knappe prestatie hoe zij het voor elkaar krijgt om diverse thema’s in een geheel over elkaar heen kan laten lopen en dan luchtig te houden.

Auteur: Anne-Ginne Goemans	Titel: Honolulu King	ISBN: 978 90 414 2522 5
Uitgever: Uitgeverij AmboAnthos	Genre: Roman	Uitgave: Paperback
	Verschenen: september, 2015

©Plien 2015

Recensie: ‘Wat Milo zag’ van Virginia Macgregor

Waar gaat het boek over

Door de ogen van de negenjarige Milo wordt de wereld waargenomen. Een wereld die in zijn ogen anders is, hij heeft namelijk retinitis pigmentosa. Uiteindelijk zal hij blind worden. Nu neemt hij de wereld waar door een kleine gaatje. Daardoor bekijkt hij dingen juist scherpzinniger dan ieder ander die de wereld met een wijde blik waarneemt.

Wanneer zijn oma naar een verpleeghuis moet veranderd zijn hele wereld. Door zijn beperkte zicht ziet hij juist dat er iets niet klopt in dat verpleeghuis. Dat de hoofdverpleegster een schone schijn ophoudt als familie op bezoek komt. Maar zodra die weg zijn, maakt zij het leven van de bewoners onaangenaam. En doet zij veel dingen om haar eigen leven te veraangenamen.

Milo probeert dat duidelijk te maken maar volwassenen willen hem niet geloven of naar hem luisteren waardoor hij zelf het heft in handen neemt om er voor te zorgen dat de waarheid aan het licht komt.

Wat ik ervan vond

Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. Wat ik mooi vind aan dit boek is, hoe de auteur een aantal onderwerpen aan elkaar weeft. Zoals de verwaarlozing in het verpleeghuis, vaak wil de familie het niet altijd weten omdat ze zich al schuldig voelen omdat vader of moeder daar zitten. Over de kok van het verpleeghuis, Tripi, die illegaal in het land is en niet weet hoe het met zijn zus gaat. Maar ook over Milo, die moet dealen met het feit dat hij blind wordt en toezien hoe zijn moeder zichzelf verwaarloosd nadat zijn vader vertrokken is.

Ik had moeite om het boek weg te leggen. Ik wilde weten of Milo het voor elkaar kreeg om zijn moeder duidelijk te maken dat er iets mis is met het verpleeghuis. Alleen zijn moeder wilde niet horen en dat kwam vooral door schuldgevoel.
Wat ik erg intrigerend vond, was de wereld zien door zijn ogen. Dat juist doordat hij nu de wereld door een speldenknopformaat ziet hoe is scherper zijn zicht en zijn waarneming van de omgeving scherper geworden. Dan besef ik nu dat de doven en ook veel slechthorenden juist scherpzinniger zijn geworden in mimiek en non-verbale signalen.

Ik heb zelf jaren gewerkt in verzorgingshuizen als activiteitenbegeleidster, dus ik was ook nieuwsgierig naar het hoe en wat van het verpleeghuis. Hoe iemand er zo mee weg kon komen? Dat vond ik een intrigerend onderdeel.

Ik vond ook dat het boek gemakkelijk las, geen ingewikkeld taalgebruik.

Tot slot

Ik ben boekhandel Roodbeen dankbaar dat zij mij dit ongecorrigeerd vooruitexemplaar heeft meegegeven. Zij waren er nog niet aan toe gekomen om het te lezen. En ik sla een boek niet af als ik het gratis meekrijg. Natuurlijk moet ik wel even een recensie over schrijven. Geen probleem.

Ik heb echt van het boek genoten. Het is verfrissend en intrigerend op een duidelijke manier. En hoe verschillende thema’s mooi in elkaar pasten. Door gemakkelijk taalgebruik leest het boek gemakkelijk weg. Echt een aanrader!!

Auteur: Virginia Macgregor	Titel: Wat Milo zag	ISBN: 978 90 225 7436 2
Vertaald door: Mireille Vroege	Oorspronkelijke titel: What Milo Saw	Uitgave: Paperback
Uitgever: Uitgeverij Boekerij	Genre: Roman	Verschenen: september, 2015

 

©Plien 2015

Recensie: ‘Rode Koningin’ van Victoria Aveyard

Waar gaat het boek over

Er is een wereld waar onderscheid wordt gemaakt tussen Zilver en Rood bloed.
Mare Berrens, 17 jaar, is geboren als lage Rode. Mensen van lage Roden moeten de elite Zilveren dienen. Zilveren bezitten bovennatuurlijke krachten waardoor zij de Roden onder controle kunnen houden.

Als beste vriend van Mare in de leger moet, zet Mare alles op alles om hem uit de leger te houden. Maar dan gebeurd er iets, Mare blijkt een gave te hebben die zij als Rode niet behoort te bezitten.

Wat ik ervan vond

Ik heb het boek met plezier gelezen. Wel moet ik eerlijk zeggen, het boek kende af en toe zwak momenten waardoor ik het even weg legde. Ik heb het boek tegen mijn verwachting in niet in één ruk uitgelezen.

Nu ik zo schrijf besef ik dat het komt omdat een grote deel van de personages wat oppervlakkig waren. Mare en Maven waren toch wel degenen met het meest diepgang. Maven is een prins van Zilver bloed. Zijn broer Cal is de oudste en zal hun vader opvolgen. Ook dat was een sterk punt in dit boek, het verschil tussen de twee broers en hun visie op het verschil tussen Roden en Zilveren.

In het volgend citaat komt het verschil tussen Roden en Zilveren duidelijk naar voren:

“Dat was geen Zilveren uitvinding, want zij hebben zulke dingen niet nodig. Zij hebben helers. Maar helers verspillen hun tijd niet aan het redden van Roden of zelfs maar aan het werken aan het front om soldaten in leven te houden. De meesten blijven in de steden, waar ze het leven van stokoude Zilveren verlengen door het genezen van levers die door alcohol en dergelijke zijn verwoest. Dus zijn wij aangewezen op een zwarte markt van technologie en uitvindingen om ons te helpen beter te worden.” (blz. 21/22)

Ik werd prettig verrast door een paar onverwachte plotwendingen waardoor ik weer even door wilde lezen tot het weer afzwakte. Wat mij ook regelmatig verraste was hoe gemakkelijk ik vergat dat er technologie was tot het ter sprake werd gebracht. Ik had soms het gevoel dat het verhaal in de middeleeuwen afspeelde. En daardoor af en toe even verward raakte en dat gebeurd niet gauw, dat is een compliment naar de auteur toe. Dat zij voor elkaar kreeg om mij technologie weer even te laten vergeten.

Wat ik wel van Mare leer is, hoe ver wil je gaan om je familie te beschermen? Af en toe deed zij mij denken aan Katniss van Hongerspelen. Ook zij deed dingen om haar familie te beschermen.

Qua taalgebruik is het boek gemakkelijk te lezen en origineel verhaal. Origineel in de zin van Zilveren en Roden en dat Zilveren kracht hebben en de Roden zijn de lagere kaste. Maar ook weer een meisje dat in opstand komt tegen de gevestigde orde, ook weer een meisje van rond de 16 die opstaat, ook weer een meisje dat twee jongens leuk vindt. Ik denk dat die aspecten mij ook daarom aan Katniss deden denken.

De reden dat ik het boek heb uitgelezen was dat ik toch nieuwsgierig was naar hoe het verder ging. En ik ben zeer zeker nieuwsgierig naar tweede deel.

Tot slot

De verhaallijn was interessant waardoor ik toch nieuwsgierig ben geworden. Ik hoop dat het tweede deel de personages wat meer diepgang hebben, dat is wat ik hier beetje heb gemist. Dus ik heb er geen spijt van dat ik dit boek heb gelezen en gaat zeker in mijn kast.

Het boek heb ik ontvangen van uitgeverij Cargo.

Auteur: Victoria Aveyard	Titel: Rode Koningin	ISBN: 978 90 234 9028 9
Vertaald door: Marion Drolsbach en Ellis Post Uiterweerd	Oorspronkelijke titel: Red Queen	Uitgave: Paperback
Uitgever: Uitgeverij Cargo	Genre: Young Adult Fantasy	Verschenen: september, 2015

©Plien 2015

Recensie: Winter in Gloster Huis

Waar gaat het boek over

2024, Willem-Alexander is dan 10 jaar koning, de zorg wordt geleverd door robots, er is een nieuwe wet aangenomen, Klaar-met-leven wet.

Twee broers erven van hun vader heel veel geld, maar met geld moeten ze iets goeds doen. De oudste, Richard, zet een vaarwelhotel op. Waar mensen met waardigheid en aandacht uit het leven kunnen stappen. Arthur, jongere broer, bouwt wat later Gloster Huis. Mensen die nog twijfelen of ze daadwerkelijk willen sterven kunnen daarnaar toe. Maar wie twijfelt erover? Want wat is nou beter dan de dood?

Wat ik ervan vond

Ik vond het een intrigerend manuscript en onderwerp. Het is heel realistisch te bedenken dat er ergens in de toekomst zo wet komt. Maar over 9 jaar… Dat betwijfel ik, maar wel ergens in de toekomst.

Ik vind de verschillen tussen de broers erg boeiend, want je leert zo beide visies kennen. Hoe ze verschillend naar zo’n wet kijken en er anders tegenover staan. Het verschil is, Arthur weet wat het is om heel neerslachtig te voelen, bijna tegen depressie aan, als ik het zo lees. Daardoor weet hij ook dat er einde komt aan zo’n gevoel. Maar als iemand voor het eerst in zo’n gevoel van neerslachtigheid komt, kan zo’n wet een uitkomst bieden. Alleen het gevaar is dat mensen daardoor de gemakkelijkste weg kiezen. Daarnaast rijst een ander gevaar, mensen die bang zijn om af te takelen op hun oude dag. En ook dat je als je boven de 80 bent en toch nog kiest om te blijven leven, vinden de mensen dat je niet meer mag klagen. Want er is zo’n wet nu, dus niet zeuren over je kwalen. Ik vind het een heel beangstigend idee. Ik mankeer ook wat, zou ik dan al op mijn 40^e een einde aan mijn leven moet maken omdat ik niet mag zeuren of erover wilt praten. Want tenslotte, er is zo’n wet die einde aan mijn klachten kan maken, mijn leven, dus wat zeur ik dan! Hoewel, als ik goed heb gelezen is er wel een leeftijdsgrens, maar dat komt niet echt duidelijk naar voren.
Dan komt Arthur zijn visie in beeld, een visie dat mij aanspreekt. Een huis voor twijfelaars. Is je leven echt niets meer waard of heb toch nog iets waar je voor leeft?
Kortom, een onderwerp wat me erg aan het denken zet.

Er loopt nog een verhaallijn, een mevrouw gaat naar Richard zijn hotel. Zij wil haar leven beëindigen. Dan wordt zij wakker, maar is zij nou dood of leeft zij nog? Ik vond het boeiend om haar oogpunt te lezen. Wat haar motivatie was om uit het leven te stappen, om naar Richards hotel te gaan. Hoe voelt zij zich toen zij wakker werd? Waar dacht zij dat zij was? Hoe spelen de anderen erop in?

Wat leuk was aan dit boek was dat ik een personage herkende die in haar ander boek ‘Eilandgasten’ in voorkwam. Leuk om te weten hoe die man toch zijn leven weer heeft opgepakt.

Tot slot

Intrigerend manuscript met een onderwerp waar je echt over na gaat denken, misschien zelfs met elkaar over gaat discussiëren. Ik heb paar boeken van haar gelezen en ook dit boek heb ik in één ruk uitgelezen. Absoluut een aanrader!

Manuscript ontvangen van uitgeverij Atlas Contact.

Auteur: Vonne van der Meer	Titel: Winter in Gloster Huis	ISBN: 978 90 254 4622 2
Uitgever: Uitgeverij Atlas Contact	Genre: Roman	Uitgave: manuscript
	Verschenen: oktober, 2015

 

©Plien 2015

Gelezen: September

Ik bracht een boek terug naar de bibliotheek en zag deze boek staan. Tja… ik dacht, ik ga volgend week toch naar Terschelling, hup meenemen. Maar ik kan sowieso boeken over Terschelling niet laten staan. Ik ben begonnen op de heenweg naar Terschelling en had de volgende dag uit. Zo herkenbaar gevoel dat er werd beschreven over het eerste blik van de Brandaris en Terschelling. Herkenbare plaatsen en divers andere locaties. Erg leuk om te lezen. Niet alleen daarom bleef ik door lezen, het was ook gewoonweg spannend!!! Ik was nieuwsgierig wat er gaande was en erg verrast door het uitkomst. Absoluut een aanrader, aldus zegt een Terschellingliefhebber.

Prettig boek om te lezen en intrigerend verhaal. Het gaat over drie vrouwen die in verschillende situaties zitten. Ze komen allemaal van hetzelfde land en bijna hetzelfde achtergrond maar hun levens verlopen anders. Maar is elk leven ook net zo mooi. Je kunt alles hebben en niet gelukkig zijn en niets hebben en gelukkig zijn of ertussen in. Hoe voelen ze als in een ander land gaan wonen? Kunnen ze dan nog hun verschillen opzij zetten? Want ook al wonen ze jaren in een nieuw land, maar als er wat gebeurd in het land van waar ze vandaan komen, dan zijn er plotseling weer verschillen. Dat was een eye-opener voor mij. Maar tegelijkertijd denk ik, kom op, je woont nu hier en jaren lang. En jarenlang heb je met de ene goed op kunnen schieten, maar doordat er wat gebeurd in een land van ver is die verschil er opeens.

Prachtig boek. Net als zijn andere boek, De tuin van blind, komt duidelijke contrast tussen Islamistische en westerse wereld. Maar dan vooral Taliban Islamistische wereld. Weer laat de auteur mij nadenken en besef ik dat tot bepaalde hoogte geen verschillen zijn tussen islam en christendom. Islam bestaat korter dan christendom en door het lezen van dit boek had ik steeds het gevoel, die leven nog in de middeleeuwen maar met de wapens van hedendaags. Intrigerend en de personages kwamen goed tot leven.

Een boek die ik per vergissing uit de bibliotheek had meegenomen. Ik dacht dat deze boek op het lijst stond van ‘Flow’ uitdaging, niet dus. Maar geen spijt van, want juist zo kom ik in aanraking met boeken die misschien anders had laten staan. Ik moet zeggen, is geen licht lectuur. Het duurde ook langer dan gewoonlijk om dit boek uit te lezen. Het is een intrigerend roman over stukje geschiedenis die waar gebeurd is. Ik heb nooit bij stil gestaan hoe een kerkgemeente ontstaat. En hoe mensen er voor kunnen gaan. Uiteindelijk groeit zo gemeente en dan is de vraag, kan je dan nog op hetzelfde voet doorgaan of niet. In dit roman gaat het over Lewi Pethrus, oprichter van de Pinkstergemeente in Zweden, en Sven Lidman. Over hun vriendschap en later vijandschap. Ondanks dat het geen gemakkelijk leesvoer was, had ik er van genoten.

Het boek komt op 23 oktober uit. Deze voorproefje van 13 blz. kreeg mee van boekenwinkel Roodbeen. Ik had namelijk verteld dat ik een boekenblog heb, dus zodoende kreeg ik dit mee. Ik vond heel jammer dat het maar 13 blz. was. Ik ben zeker zeer nieuwsgierig geworden en ga dit boek op het lijst zetten. Het gaat over Von Warngel en Dostojevski, over hun vriendschap.

Dit is deel 7 uit de serie Penguin Little Black Classics. Je kunt hier het hele overzicht lezen. Ik dacht eerst even, dat september het eerste maand wordt van dit jaar dat ik geen Engelstalig boek heb gelezen. Maar ik heb gekozen voor een boekje met 56 blz. dus dan moest het lukken.
Erg leuk boekje. Het zijn allemaal korte verhaaltjes. Pu Songling is een Chinese schrijver, geboren 1641, overleden 1715. Het leukste verhaaltje was ‘Fatal Joke’. Het werd uiteindelijk dus een fatale grap voor die man. Ik moest daar wel om lachen en hopen dat het niet mijn fatale grapje werd.

Ik was op een zaterdag gezellig bij vriendin in Nijkerk. In eerste instantie was ik sterk geweest en wij liepen boekenhandel voorbij. Maar toen wilde zij iets kopen, maar de letters moest nog bedrukt worden. Dus dat betekende wachten. Tja, dan maar toch even boekenhandel binnenstappen. Ik zag dit boek liggen voor een leuk prijsje. Ik heb weer met veel plezier gelezen. Wat een heerlijk boek om te lezen na zo zware lectuur van Per Olov Enquist. Voor zo soort boeken ben je nooit te oud.

Dit jaar werd dit boek aangeboden door de boekenwinkels in de maand van het Spannende boek 2015. Ik heb gisteravond in bed gelezen en ik moest het uit hebben voor ik ging slapen. Ik wilde weten hoe het afliep. Een verhaal dat niet één leven maar meerdere levens op het kop zet. Alleen het overkomt het een, ander neemt zichzelf kwalijk. Elk moet op zijn of haar eigen manier mee omgaan. Maar is wel een duidelijk boodschap, blijf je kijken of ga je bellen of neem je actie? In deze tijd durven de mensen steeds minder snel iemand ter hulp te schieten, want voor je weet ben jij ook slachtoffer. Ik vraag bij mijzelf af, wat zou ik doen? Ik weet wel dat een aantal jaren geleden ik zag hoe een jongen een ruit van een auto insloeg en er wat uit pakte. In reflex schreeuwde ik, hé!! Hij liep weg en ik liep naar mijn zus. Ik had met haar afgesproken. Daar belde ik de politie en die kwamen langs. Achteraf besef ik, hij had ook op mij af kunnen lopen en mij wat aan kunnen doen. Maar aan de ander kant denk ik, moeten wij bang zijn en dit allemaal toelaten.
Kortom, erg goed boek die mensen aan het denken zet. Wat ga je doen als je ziet dat iemand in elkaar geslagen wordt? Niets, filmen, politie bellen, op af stappen?

Prachtig manuscript. Ik heb het niet weg kunnen leggen. Recensie volgt.

Oktober is Boektober. Ik heb al een stukje over geschreven, je kunt het hier teruglezen.
Ik ben nu ‘Rode Koningin’ van Victoria Aveyard aan het lezen, ik heb die ontvangen als recensie-exemplaar van de uitgever.

Het overzicht van wat ik heb gelezen afgelopen jaar is ook bijwerkt.

©Plien 2015

Gelezen: Augustus

Een boek dat niet ik niet weg kon leggen! Erg goed geschreven en heel intrigerend. Elk personage had een diepgang en ik had geen favoriet. Elke had iets waar ik mee kon leven en elk deed iets waardoor ik dacht, hmpf… niet aardig! Er zaten paar mooie verrassende plotwendingen in. Die had ik niet zien aankomen en achteraf denken, tja… eigenlijk had ik dat wel kunnen verwachten want zo is hij of zij. Ik heb het uit de bibliotheek gehaald.

Het film ‘The Golden Compass’ is hierop gebaseerd. Ik moet zeggen, ik vond het film wel leuk maar niet denderend goed. Het boek was toch beter. Ik heb er erg van genoten, er waren momenten dat ik gewoon niet weg wilde leggen. Wat een fantasie heeft die man en wil zeker deel 2 en drie lezen.

Wow! Wat een boek. Ik ging op bezoek bij een vriendin en wilde met de trein gaan. Ik twijfelde of ik ‘Northern Light’ me zou nemen of onderweg aan nieuwe boek zou beginnen. Wat ben ik blij dat ik deze mee heb genomen, want zoals gewoonlijk, ga ik een keer met de trein, heb ik vertraging. En die andere boek had ik bijna uit. Nou, die boek had ik in 1 dag uitgelezen. Vertraging en lange treinreis helpt wel. Het leest makkelijk weg en er gebeurde van alles. Het blijkt dat dit deel twee is van Finn Ryan avonturen. Af en toe werd daar naar toe verwezen maar is niet zo dat je daardoor niet verder kan lezen. Ik heb genoten en dit keer vond ik niet zo erg met de vertraging, dank je NS.

Weer een schitterend boek van Bernlef. Ook weer met een sterk thema, schizofrenie. Hoewel dat niet heel sterk aanwezig is, is dat wel het thema. En als de arts daar niet goed op inspeelt dan kan het fout gaan.

Claire was in dit deel minder irritant! Nog wel vreselijk nieuwsgierig maar minder storend. Weer heb ik er van genoten. Ik denk dat ik ervan geniet omdat ik ze niet achter elkaar lees, maar elke maand een deel. Dit is deel 6. Het is intrigerend boek omdat het verhaal nu in Amerika afspeelt, voor de Burgeroorlog. Ik heb nu meer inzicht gekregen over hoe het ging voor de Burgeroorlog begon. Het begon toen al.

Een boek uit de bibliotheek. Wat heb ik er van genoten. Het leest gemakkelijk weg en was intrigerend en spannend. Hoe vampieren proberen onthouders te zijn, dat de kinderen niet wisten dat ze vampieren waren. Dat zoon dacht dat die chronisch ziek was en een freak. Hoewel je niet kunt ontkennen… vampier zijn is toch wel wat freakachtig. Ik heb echt met veel plezier gelezen.

Wat een heerlijk boek! Ik kan me echt niet herinneren dat ik dit als kind heb gelezen. Ik kende wel van tv-serie maar als boek. Vlak daarna zag ik op Terschelling heel groep ganzen overvliegen, en plots moet ik dan denken aan wat ze roepen… wilde bijna terugroepen, je bent op Terschelling, je bent op Terschelling 😉 Heerlijk om te lezen en mooie manier om een ander lang te leren kennen.

Gelezen: Juli

Ik was begonnen met dit boek. Het had een langzame start maar gaandeweg merkte ik dat het verhaal avontuurlijker werd. Maar toch had ik het weggelegd. Ik kon gewoon niet op dit boek concentreren en doordat Engels enigszins in oude stijl is geschreven las het niet gemakkelijk. In de winter slaap ik altijd iets beter dus heb ik besloten in de winterperiode opnieuw op te pakken.

Lang had ik gewacht ik op deel 2! Eindelijk! Op weg naar Frankrijk had ik dit in de auto gelezen. ’s Avonds had ik het bijna uit. Een boek dat moeilijk weg te leggen was. Ik wilde gewoon weten wat er allemaal ging gebeuren. Is geen herhaling op deel 1 maar het speelde af deels in hetzelfde omgeving en deels in Parijs af. Wat een leuke afwisseling werd. Ik kijk uit naar deel 3!

Het laatste deel van het Verboden Magie-serie. Wat een einde! Ik had moeite om weg te leggen en werd plezierig verrast door onverwachte wendingen. Ergens vond ik toch jammer dat er einde aan is gekomen maar genoten van dit boek. Ik val in herhaling, maar ik ben echt grote fan van haar!

Op advies van kunstgeschiedenis, onderdeel Romeinse Kunst, had ik dit boek gehaald. Helaas kwam ik er niet doorheen. Het was langdradig en kwam maar niet echt op gang en sprong van het ene op het andere onderwerp waardoor het niet prettig las. Het is een roman. Keizer Hadrianus is vooral bekend door de grote muur die in zijn tijd werd gebouw in United Kingdom om de barbaarse Schotten uit de provinicie Engeland te houden. Ik ben wel nieuwsgierig geworden naar dat stuk geschiedenis dus zal denk ik in de toekomst wel iets over lezen maar niet in dit boek.

Een boek die ik van mijn zus had gekregen. Wat een schitterend boek! Ik heb nu al haar boeken en elk boek met plezier gelezen. Dit was een intrigerend boek die ik niet gemakkelijk weg kon leggen. Echt heerlijk boek!

Ook een boek op advies van kunstgeschiedenis. Titel verraad al over welke tijdsperiode het gaat. Ik heb dit met plezier gelezen. Het zijn korte verslagen, brieven uit verschillende lagen van het Romeinse volk. Omdat ik wist dat het gebaseerd was op daadwerkelijke ooggetuigen, las ik dit met andere ogen. Wetend dat dus mensen zijn die dat echt deden of hadden ervaren. Ik had wel diverse boeken over oud-Romeinse periode gelezen maar is toch anders dat dit boek. Hier gaat niet alleen over bekende, rijke Romeinen maar ook over gewone volk.

Ook weer een deel dat ik met plezier heb gelezen. Deel 5 van de Reiziger-serie. Wel moet ik eerlijk zeggen, ik vond Claire nu wat bemoeial en wat irritant. Daarnaast ben ik ook verbaasd over haar medische kennis. Sorry, het maakt ietsiepietsie ongeloofwaardig dat zij echt bijna alles weet. Oogheelkunde, geboorte, medicijnen, hoe je die kunt maken en dergelijke. Natuurlijk als arts moet je van alles een beetje weten maar je specialiseert op één gebied. En zij lijkt op alle fronten gespecialiseerd te zijn. En ik moet bekennen dat Roger op dit moment toch wel mijn favoriete karakter is geworden. Ik kijk uit om deel 6 te lezen en hoop deel 8 te ontvangen voor mijn verjaardag. Afwachten 😉

Ik had deel 1 ‘Ilium’ gelezen. En keek uit om dit deel te lezen maar het ruikt te sterk naar rook waardoor mijn neus elke keer verstopt raakt als ik wilde lezen. Dus heb ik besloten maar het boek terug te brengen naar de bieb. Ik zet beide delen op het lijst om aan te schaffen. Want deel 1 was zeker erg goed en moeite waard om later nog een keer te lezen.

Het cover sprak mij heel erg aan. Na aarzelend begin, begon ik te wennen aan haar stijl of is dat vertalersstijl. Is altijd lastig om te zeggen, komt het door vertaler of schrijver. Maar ik heb het boek in 1 dag uitgelezen. Het leest gemakkelijk en was toch intrigerend verhaal. Dat een beschermengel toch mogelijk een kracht heeft om je leven te veranderen, dat hoe je leven was op paar kleine punten veranderd wordt, waardoor je levenspad opeens anders kan uitzien. Terwijl ik dit zo schrijf moet ik plotseling denken aan ‘Leven na leven’ van Kate Atkinson. Ook zoiets, hoe je iets klein veranderd waardoor je hele levensloop er anders uit kan zien. Intrigerende gedachte.

Ik ben nog niet uit wat ik van het boek moet vinden. Het had maar 222 bladzijdes en toch duurde langer voor ik het uit had. Het boek had iets waardoor ik toch bleef lezen, mijn nieuwsgierigheid was wel geprikkeld maar blijkbaar niet zodanig dat ik het niet weg kon leggen. Het had wel een verrassend einde. Ik blijf nu steeds denken, wat was het nou waardoor ik nog niet uit ben. Wat warrig was, het heen en weer gespring van heden en verleden zonder logische redenen. Hoofdpersonage Max Morden kwam niet over als dementerend oud man. Maar iemand die ergens voor vlucht, misschien vluchten voor eenzaamheid. Maar wat had het dan met het verleden te maken. Het boek gaat wel weer in mijn kast.

Lees nu ‘De tweeling van Highgate’ van Audrey Niffenegger. Ik heb het bijna uit. Het is een boek dat ik niet weg kan leggen. Erg spannend en intrigerend.

Zodra ik alle delen van ‘De reiziger’ (nog twee delen te gaan) dan ga ik begin maken met Boeken van mijn leven (FLOW uitdaging). Er is weer vijf boeken aan toegevoegd. Penguin English Library  uitdaging loopt gaande weg vanzelf. Eerst alle Engelstalige boeken lezen die ik nog in de kast heb staan, maar aantal die op het lijst staan heb ik. Dus dat zal vanzelf gaan.

En afgelopen maand heb ik mijn boekenkasten weer gereorganiseerd. Tja, ik ergerde me toch weer aan hoe rommelig eruit zag dus heb ik weer anders ingericht en zo blijft het tot ik me weer loop te ergeren. Maar… ik heb wel voor elkaar gekregen om 18 boeken uit mijn kast te halen om niet meer in de kast te zetten! Wie had dat gedacht!

©Plien 2015

Gelezen: Juni

Engelstalig boek van Sidney Sheldon. Het leest gemakkelijk weg. Mijn vader heeft een collectie van Sidney Sheldon en heb vaak van hem de boeken geleend. Nu wil hij alleen maar Nederlandstalige boeken van Sidney Sheldon dus heb ik alle Engelstalige overgenomen. Het was echt een tijd geleden dat ik een boek van Sidney Sheldon had gelezen maar weer heb ik met veel plezier zijn boek gelezen! In twee dagen heb ik het uitgelezen. Was moeilijk om het weg te leggen. En ik heb nog een paar van hem op de stapel liggen, dus iets leuks om naar uit te kijken.

Terwijl deel drie wat traag was, ging het verhaallijn in dit deel vlot. Heerlijk om te lezen. Dit keer speelt Claire niet meer zo grote rol. Haar dochter Brianna gaat steeds groter rol spelen, ook in de toekomst, althans dat denk ik. Ditmaal speelt het verhaal af in Amerika, voor de Amerikaanse Burgeroorlog begint. Wat ik een fijne afwisseling vond, was dat er drie verhaallijnen waren. En dat levert een verfrissend verhaal op. Waardoor je ook door verschillende ogen naar hetzelfde zaken kijkt. Ik heb er van genoten. Deel 5 gaat mee op vakantie.

Leuk om te lezen. Ik ben wel benieuwd naar zijn andere boeken geworden. Ik heb dit gewoon in één ruk uitgelezen. Apart, intrigerend, grappig verhaal.

Dit boek ben ik opnieuw aan het lezen. Want ik heb deel drie gekocht en ik wilde weer even opfrissen wat er ook al weer gebeurd was in deel 1 en 2. Heerlijk fantasy boek is het. Ik ben grote fan van haar. Ik moet nog 4 boeken hebben van haar, maar helaas is 1 boek niet meer te krijgen en moet maar hopen op een dag op een boekenmarkt tegen te komen. Of kijken naar een Engelse versie. Ik ben wel blij dat ik weer even opnieuw heb gelezen.

Zie boven, ook dit deel heb ik opnieuw gelezen. Zodat ik op vakantie derde deel kan lezen. Het was maar goed dat ik weer opnieuw heb gelezen voor ik straks met de derde deel bezig ga houden. Ik heb weer met plezier gelezen.

Ik heb dit boek opnieuw gelezen omdat ik deel 2 heb aangeschaft. Ik moest dit deel even herlezen om weer op te frissen hoe en wat. De nieuwe deel gaat mee op vakantie.
Nu weet ik weer waarom ik het goed vond. Het lees gemakkelijk weg en heerlijke fantasy boek. Gaat over meisje die plotseling dode mensen ziet en mee kan communiceren. Dan komt zij achter wie zij werkelijk is en wat haar taak is. Intrigerend, spannend boek.

Wat een heerlijk boek zeg. Ik wou dat ik weer jong was! Ik moet bekennen dat ik eigenlijk niet weet of ik al haar boeken heb gelezen. Pipi Langkous wel en volgens mij ook Ronja de roversdochter. Maar de rest…. En ik ben zeker van plan om al haar boeken te lezen. Ik vind dat je nooit te oud bent voor welk kinder- en jeugdboek dan ook.

Mmm, gebeurd heel zelden dat ik een boek al voor 50 pagina’s wegleg. Meestal wil ik nog wel volhouden tot 100, maar in dit geval wilde ik mezelf niet aan doen! Het verhaal is op zich intrigerend maar het is zo traag, oppervlakkig en nog iets waar ik mijn vinger niet op kan leggen. Dit boek gaat op stapel om weg te doen.

Wat een boek. Ook weer zo een die te lang ongelezen in de kast heeft gestaan. Intrigerend boek, gebaseerd op het leven van auteur in Saoedi-Arabië, in een harem. Maar door haar begrijp ik nu wat een harem betekent in onze tijd. Het was een boek dat ik niet weg kon leggen.

Anne Rice is vooral bekend om haar boeken die over vampieren gaan. Maar blijkbaar heeft zij ook over andere onderwerpen geschreven, zoals over een mummie. Wat een heerlijk boek zeg, spannend, intrigerend. Het leest gemakkelijk weg en tja, boeken waar Ramses in speelt heeft bij mij altijd een pluspunt.

Zo, het is 1 juli, en weer begin ik de maand met een nieuwe boek. Begin van juni kon er via facebook en instagram gestemd worden, welke Engelstalig boek moet ik in juli lezen. Het is ‘The last of the Mohicans’ van James Fenimore Cooper geworden.

Ik ga bijna op vakantie en neem waarschijnlijk weer teveel boeken mee. Maar ja, wat is teveel! Foto volgt nog.

©Plien 2015

Gelezen: Mei

Wat een heerlijk boek zeg! Echt Roald Dahl verhaaltjes. Dit boek heb ik gekregen van een vriendin uit Engeland. Is speciale uitgave van World Book Night. Ik heb er van genoten.  Het begon al bij het eerste verhaal en net als die vrouw die moord heeft gepleegd zit ik ook te gniffelen. Mmmm, ben ik dan slecht persoon, nuh! Het zijn verhalen die soms de duistere kant van een mens naar boven haal, maar op een luchtige, sarcastische wijze. En hij schrijft niet ingewikkeld Engels waardoor ik het boek zo uit had.

Deel drie van de Reiziger-serie. Ook van dit deel heb ik weer genoten. Wel vond ik wat trager dan deel 2, maar wel intrigerend en interessant. Toch ben ik blij dat ik besloten heb om elke maand een deel te lezen en niet achter elkaar aangezien elk boek toch zo van 800 bladzijdes bevat. Nu speelt het verhaal in beide tijdsperiode zo 20 jaar later af. Beide hebben bagage en door de verwijdering van 20 jaar moeten Claire en Jamie elkaar weer leren kennen. Mooi boek.

Met volle moed begin ik aan dit boek die al vrij lang in mijn kast heeft gestaan. Helaas zal dit boek mijn kast niet meer halen. Het verhaal is gebaseerd op de brieven die Salaì schreef naar een onbekende. Dus gebaseerd op ware feiten. Wel vraag ik mij af, is het schrijfstijl echt van Salaì of niet? Ik vond het niet prettig lezen en voor het eerst heb ik zelf 50 bladzijdes niet gehaald. Ik vind het heel onprettig lezen en nog iets waar ik mijn vinger niet precies op kan leggen waardoor ik het geen prettig boek vind. Kortom, het boek gaat naar goed doel.

Schitterend, spannend boek! Ik heb het in twee, drie dagen uitgelezen. Het mooie aan dit verhaal is, dat je de kans krijgt om Kristina te leren kennen voor zij vermoord wordt. Daardoor heb je een band gevormd met een slachtoffer. Vaak is er al een slachtoffer en in meeste gevallen heb je geen band met de slachtoffer. Ik wist vanaf het begin niet wie haar moordenaar was, hoewel ik wel diverse verdachten op het oog had. Uiteindelijk ben ik toch verrast.
Heb echt met plezier gelezen en ook dit is een boek dat vrij lang in mijn kast stond en weer terug in mijn kast gaat.

Ik heb dit boek als recensie-exemplaar ontvangen. Recensie kun je hier lezen.

Intrigerend, goed geschreven. Wel kende het boek af en toe een langzaam momenten, maar toch kon ik het boek niet wegleggen! Nu blijkt dat dit deel 1 is. Emma Watson wil zelfs hier film over maken, dat zegt toch wel wat. Maar dan denk ik, zijn er geen goede scriptschrijvers meer. Ik heb het idee dat steeds meer en meer boeken worden verfilmd of een serie van gemaakt. Natuurlijk leuk maar aan de andere kant kan het ook je eigen fantasie verpesten.
Het is geen zoetsappig verhaal over een meisje dat gemakkelijk koningin wordt. Nee, is een meisje van 19 die onzeker is over haarzelf en haar uiterlijk. Zij weet dat zij niet knap is, vooral niet als haar moeder hele mooie vrouw was. Maar dat maakt zij goed door haar moed en doorzettingsvermogen. Daarnaast moet zij soms ook beslissingen nemen dat verkeerd kan uitpakken maar toch gaat zij die uitdagingen aan.
Ik heb echt met veel plezier gelezen en kijk zeker uit naar volgende delen.

Ook een boek dat jaren in mijn kast heeft gestaan en wat zonde zeg! Intrigerend boek over de lijkwade van Jezus Christus. Mooi verweving van heden en verleden. Verleden komt op de juiste moment naar voren waardoor het een geheel is. Is het wel of niet het lijkwade van Jezus Christus is in dit boek niet het hoofdonderwerp. Maar hoe men hun geloof daar aan hecht, wat het voor hun betekent. Natuurlijk komt het af en toe ter sprake of het nou wel echt van Jezus Christus is aangezien een onderzoek heeft aangetoond dat het doek uit de 12de of 13de eeuw komt dus klopt het niet. Maar dan komt een plotwending waardoor het te verklaren is. Maar natuurlijk is dat een van de vele vele theorieën over de lijkwade. Ik heb met plezier gelezen en had moeite om het weg te leggen.

Ook weer een boek die te lang in de kast heeft gestaan. Spannend, intrigerend en leerzaam. Ik ben nu nog meer geïnteresseerd geraakt in Darwin en zijn kijk op evolutie. Het intrigerend deel van dit boek was niet de moorden maar hoe geloof en gedachtegang van Darwin tegen elkaar botsen of juist niet. Het is hoe je interpreteert. Met plezier gelezen en gaat zeker weer terug in mijn kast. Een ding, weet niet of ik wel ooit die museum zou willen bezoeken, wetend dat er velen hun dood hebben gevonden, gelukkig is het maar een verhaal, toch!

Ondertussen ben ik druk bezig om boeken klaar te leggen voor mijn vakantie. Het zijn er 6 en nog durf ik te twijfelen of dat genoeg is. Lijkt mij wel voor 10 dagen.

Gisteren was ik begonnen met het boek van Sidney Sheldon, Windmills of the Gods. En ik heb het vanmorgen uitgelezen, schitterend. Nu weet ik weer waarom ik Sidney Sheldon goed vind. Ga nu beginnen met de vierde deel van de Reiziger-serie. Dan wil ik drie boeken herlezen zodat ik op vakantie met nieuwe delen kan beginnen. Maar ik moet het even weer opfrissen.

Het stapel nog te lezen boeken was aardig wat geslonken maar het is (helaas) weer gegroeid. Afgelopen maand heb ik aantal nieuwe boeken gekregen en zelf twee gekocht (vakantiegeld en boeken zijn voor vakantie, dus mocht het van mij) en een vriendin wilde aantal boeken wegdoen, dus ja…
Daardoor moet ik nu ook overwegen om misschien in de toekomst toch nog een boekenkast aan te schaffen. Maar dat betekent dat ik mijn woonkamer wat moet veranderen qua inrichting. Ach dat is een zorg voor later.

©Plien 2015

Recensie: Het stille meisje van Hjorth & Rosenfeldt

Waar gaat het boek over
Nicole, een meisje van tien, is getuige van een moord op haar tante, oom en twee neefjes. Maar zij verdwijnt en het duurt even voor Sebastiaan Bergman en zijn team daar achterkomen.

Algauw hebben ze een verdachte maar die moeten ze helaas wegens gebrek aan bewijs laten gaan. Ondertussen zoeken ze naar Nicole. Zodra ze haar hebben gevonden, is Sebastiaan degene die het voor elkaar krijgt om haar uit haar schuilplaats te laten komen. Maar door alles wat er gebeurd is, is zij zo getraumatiseerd dat zij niet meer kan praten.

Gaandeweg raakt Sebastiaan persoonlijk betrokken tot Nicole en haar moeder. Nicole doet hem denken aan zijn overleden dochtertje Sabine.

Wat ik ervan vond
Dit is het vierde boek van Bergman-kronieken.

Net als de eerste drie delen, goed! Ik had moeite om het boek weg te leggen. In dit deel komt Sebastiaan wat menselijker over, hij laat zien dat hij wel degelijke zich zorgen kan maken voor iemand en zich niet egoïstisch gedraagt. Hij zet zijn eigen ego opzij en is onzelfzuchtig waardoor de toon van dit boek anders is dan de eerste drie delen.

Het is intrigerend om te lezen hoe je iemand kunt bereiken die zo getraumatiseerd is en zo kunt helpen. Duidelijk is dat je dat niet met dwang moet doen maar het slachtoffer rustig de tijd geven en zelf laten bepalen hoe zij het wilt vertellen.

En wat een verrassing toen het duidelijk werd wie de dader was. Erg goed geschreven.

Je kunt dit boek wel los lezen van andere boeken op gebied van misdaad. Maar op gebied van de relaties binnen het team is het van belang om de eerste drie delen te lezen. Anders leest het boek niet prettig omdat je je steeds afvraagt, wat is er eerder gebeurd tussen die en die. En die en die. Dat kan het leesplezier verminderen en voel je minder betrokken bij het verhaal.

Tot slot
Ik heb met plezier dit boek gelezen. Ik vond het leuk om te lezen dat Sebastiaan Bergman ook een zachte kant heeft. En het psychologische aspect in de omgang met een getraumatiseerd kind was erg interessant.

Absoluut een aanrader, maar advies, begin bij deel 1, ‘Wat verborgen is’.

Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Cargo.

Auteur: Hjorth & Rosenfeldt	Titel: Het stille meisje	ISBN: 978 90 23 491 545
Vertaald door: Geri de Boer	Oorspronkelijke titel: Den stumma flickan	Uitgave: Pocket, 416 pagina’s
Uitgever: Uitgeverij Cargo	Genre: Thriller	Verschenen: mei, 2015

©Plien 2015

Gelezen: April

Wat een dikke boek. Ik heb het in Engels gelezen en qua taalgebruik erg makkelijk om te lezen. Heel avontuurlijk maar af en toe zakt het verhaal even in. En ik moet toch af en toe lachen om die vreselijke overdreven spraak en gedrag. Sommige dingen zijn gewoon een beetje aangedikt. Maar echt humor bevat het boek niet, maar door die overdreven gedoe was het ergens toch humorvol. Het is gewoon heel avontuurlijk boek en ergens kan ik ook wel inzien waarom het een klassieker is geworden.
Ik was af en toe echt stomverbaasd over hoe plotseling d’Artagnan soort leider werd van het groepje terwijl hij maar een broekie is. Zelfs M. de Treville luisterde naar hem en hij is nota bene kapitein van de musketiers. En ik had ergens verwacht dat kardinaal Richelieu een grotere rol zou spelen.
Maar over het algemeen, ik heb genoten van het boek. Wel moet ik eerlijk zeggen dat ik de serie The Musketeers leuker vind, alleen besef ik wel dat je eigenlijk niet met elkaar kan vergelijken aangezien het serie toch een eigen verhaallijn volgt.

Een boek wat ik niet weg kon leggen! Ik heb deze boek geleend van mijn zus haar vriend. Ze hadden allebei gelezen en wilden graag weten wat ik er van vond. Nou, ik vond het een prachtig, spannend boek met een zeer verrassend plotwending aan het eind. Dat had ik niet zien aankomen en daardoor zie ik het hele verhaal in een ander daglicht. En ik denk als ik nu dit boek opnieuw zou lezen met wetenschap hoe het afloopt, denk ik dat ik nu heel anders zou gaan lezen. Zoekend naar hints dat het einde weg had kunnen geven.
Absoluut een aanrader voor liefhebbers van thriller en crime.

Ik kwam nu vlotter in door deel twee. Ook dit is weer goed geschreven. Ik leer heel voor over het geschiedenis van Schotland en Bonnie Prince Charlie. Regelmatig kon ik mij gemakkelijk de omgeving voor mijn ogen halen en soms waande ik me ook daar. Schotland staat al vrij lang op mijn lijst om te bezoeken. Natuurlijk is het niet een Schotland uit die tijd maar het ruige landschap is er nog steeds. Door dit te lezen staat Schotland nu hoger op het lijst om te bezoeken. Ik heb er weer van genoten en kijk uit om deel drie te lezen.

Apart, mooi verhaal. Ik moest wel wennen aan zijn schrijfstijl. Want soms dacht ik, zo schrijf je het woord niet. En ik ben nog niet uit of ik zijn schrijfstijl wel denderend vind. Wel vind ik zijn verhaal schitterend en met plezier in 1 ruk uitgelezen. Ik denk dat ik toch wel een ander boek van hem zou willen lezen. Misschien dat deze verhaal bepaalde schrijfstijl eist en dat hij in andere boeken anders schrijft. Daar ben ik nieuwsgierig naar.

Ga nu Someone like you van Roald Dahl lezen. Tot nu toe lukt het mij om elke maand een Engelstalige boek te lezen. Helaas is mijn stapel boeken wel weer gegroeid, want ik ben naar boekenmarkt geweest in bibliotheek. Maar het was Koningsdag dus het mocht van mij voor een keer.Mijn aanwinst. Ik koop meestal dan boeken die mij absoluut niets zeggen, want ze waren 50 cent per boek. En daardoor kan ik gemakkelijker afstand van boeken als het mij niet bevalt.

Maar goed, ik heb nog steeds dus genoeg te lezen.

©Plien 2015

Gelezen: maart

Ik heb 7 delen van deze serie gewonnen. Dus in mijn kast staat 7 van dikke pillen rond 800 blz.. Ik wist niet zeker of ik dit boek ooit eerder had gelezen. Tijdens het lezen besefte ik, ik ken het boek. Soms wist ik weer wat er mogelijk zou kunnen gebeuren. Ook al heb ik zo 10 of 11 jaar geleden gelezen. Ik heb er van genoten. Wel moet ik eerlijk bekennen, het duurde even voor ik helemaal in het verhaal zat. Ik ga nu elke maand een deel lezen. Ik denk dat ik deel 2 ook wel ken, misschien drie ook, maar dat weet ik niet zeker. En vraag dan de nieuwste deel voor mijn verjaardag.
Ik vond het intrigerend hoe een magisch stenen poort je in staat kan brengen om door tijd te reizen. Stel dat er inderdaad nog van die plekken zijn hier op de wereld die de oude krachten nog heeft. En dat je met de juiste spreuken een poort kan opzetten.
Claire Randall reist terug in tijd, zo ongeveer 200 jaar terug. Ontmoet voorvader van haar man. Door haar werk als verpleegster in de tweede wereldoorlog is zij gauw gezien als een vrouw die weet hoe ziektes en wonden kan genezen. Maar balanceert daarmee wel op het grens van logica en hekserij. Maar door haar huwelijk met Jamie Fraser wordt zij daartegen beschermt. Maar wat haar ook anders maakt is, zij heeft voorkennis, zij weet wat er gaat gebeuren met Highlanders en Schotland. En haar mondigheid, want in die tijd zijn vrouwen vooral gehoorzaam aan hun mannen. Maar doordat zij in de 20ste eeuw is opgegroeid kijkt zij anders aan tegen en komt voor haarzelf op.
Intrigerend en ben wel benieuwd hoe het verder gaat.
Van deze deel is er een tv-serie van gemaakt. Het eerste aflevering was afgelopen vrijdag op België 1 geweest. Ik moet zeggen dat ze voor groot deel aan het boek hebben gehouden, laten we zeggen 90%.

Ik heb dit boek gekocht in zo pakketje van drie boeken voor tien Euro. Nou ja, dat laat je niet liggen. Gelukkig zijn die andere twee boeken erg goed. Maar dit boek is toch een tegenvaller. Na een strijd van 70 blz. gelezen te hebben, heb ik het opgegeven. Ik vind dat hij geen prettige schrijfstijl heeft. Dwaalt te regelmatig af, sommige manieren van de hoofdpersonage vind ik te betweterig. Betweterig in de zin van, wat wij nu allemaal weten over die tijd en doen en laten van Viking, komt erg sterk naar voren. Soms denk ik, dat is niet logisch, want aantal zaken had hij niet kunnen weten of zo kunnen denken als je kind. En soms denk ik, hoe kun je nou alles zo precies weten wat er gebeurd is toen je 8 was. Nou, ik in ieder geval niet. Nee, dit boek krijgt ook niet de eer om te mogen prijken in mijn boekenkasten.

Ik ben echt grote fan van hem. Dit is het vijfde boek dat ik van hem lees. En weer onder de indruk van zijn boek. De enige minpuntje aan dit boek is dat de chronologie wat door elkaar lopen. Dus je springt soms van de ene naar ander tijdsperiode. Ook in dit boek volg je aantal families die op bepaald manier aan elkaar gelinkt zijn. En dat niemand perfect is. En belangrijke punten uit de geschiedenis komen voorbij, ook non-fictieve personages zoals mr. Eiffel. Ik heb nog niet al zijn boeken maar ik ga zeker weer zijn boeken kopen als ik het koopverbod heb opgeheven 😉 Al zijn boeken heb ik in het Engels. Tot nu toe gelukt om elke maand Engelstalig boek te lezen.

Leuk boekje, die zat bij de stapel van drie boeken voor een tientje en dit was een extraatje. Is een soort kennismakingboekje. Ik vond het interessant en leuk om te lezen maar ik heb geen behoefte om de hele serie te willen. Ik kan niet precies mijn vinger op leggen waarom ik dit boek niet zo denderend goed vond. Het lees gemakkelijk, verhaallijn was op zich ook goed maar ik denk dat zijn schrijfstijl mij niet zo ligt. Het is wel afwijkend van het meeste boeken die ik heb gelezen over oud-Romeinse tijd. En dat was op zich wel wat verfrissend om te lezen. Het is een soort boek dat gaat over de onderwereld uit die tijd. Mensen die bedrag moeten betalen willen ze beschermd worden tegen overvallers en dergelijke.

Eilandgasten van Vonne van der Meer. Ik heb er van genoten! Waande me af en toe op Terschelling ook al speelt het af op Vlieland. Wat leuke aan dit boek was, dat je het mensen zijn die op vakantie gaan. En besef eigenlijk dat iedereen met bepaald doel ernaar toe gaan. Zoals ik met bepaald doel naar Terschelling gaan. En uiteindelijk weg gaat met bepaald doel of gevoel. Ik kom altijd tot rust als ik op het eiland ben. Dan heb ik de tijd en de ruimte om rustig tot mezelf te komen zonder verplichtingen. Vaak probeer bepaalde gevoelens vast te houden als ik weer naar huis ga. Helaas gaandeweg door het jaar heen raak het gevoel weer kwijt waardoor ik weer verlang om even naar het eiland te gaan.
Vonne van der Meer schrijft vaak boeken over Vlieland en zijn erg leuk om te lezen.

Niet veel boeken gelezen de afgelopen maand. Ik heb meegedaan aan Marchdailydoodle. Elke dag een tekening maken, wat mij ook gelukt is. Maar dat kost ook tijd. En twee boeken waren ook erg dik.

Zoals de afgelopen drie maanden is mij weer gelukt om op de eerste dag van de maand met een nieuw boek te beginngen. Ik begin vandaag met het boek “The three musketeers’ van Alexandre Dumas. Is een Engelstalig boek. Dus ook lukt het mij dan om voor de vierde maand achtereen een Engelstalig boek te lezen. En ik blijf elke maand op z’n minst één Engelstalige boek te lezen. En gezien de stapel zal ik tot tot ergens volgend jaar blijven doen.

Ik heb al vermeld dat ik dat ik mijn koopverbod op boeken heb verlengd. Want het stapel is nog erg hoog. Wat natuurlijk niet betekent dat ik ze ook niet mag krijg 😉

©Plien 2015

 

Gelezen: februari

Het boek begint traag. Wel was het intrigerend om nu een boek te lezen vanuit moordenaar perspectief. Hoe hij dingen probeerde goed te praten en waarom hij had gedaan. Maar uiteindelijk had ik heel veel moeite om het boek weg te leggen. Het draait niet zozeer om het moord maar meer om hoe hij zichzelf rechtvaardigt. Hoe hij probeert zijn leven weer op rails te krijgen, hoe hij probeert zijn contact met zijn dochter te herstellen.
In het begin had ik mijn twijfels en dacht, mmm, zo goed is het boek niet echt. Maar zoals ik al zei, uiteindelijk had ik moeite om weg te leggen. Want opgegeven moment merk je gewoon dat er naar iets toe gewerkt wordt.

Ik heb van Christian Jacq alle delen over Ramses. Of het 100% historisch correct is, nee natuurlijk niet. Want over Ramses hoorde en las ik verschillende verhalen. Maar dit gaat niet over Ramses, hoewel het wel afspeelt in het laatste jaren van zijn leven, speelt hij maar een kleine rol in dit boek.
Het boek gaat over Nefer de Zwijgzame en Paneb de Vurige. Beide horen de roepstem van ‘De Plaats der Waarheid’. Is een afgesloten dorp bij Thebe. Ze vallen direct onder de vizier van Ramses en Ramses zelf. Dus onder Farao. Ze laten niet zomaar iemand daar wonen, je moet roepstem gehoord hebben en aantal testen ondergaan. Dan pas is het mogelijk dat je toegelaten wordt. Maar dan nog, kun je niet meteen doen wat je zou willen doen. Afhankelijk van je persoonlijkheid, karakter kun je snel je doel bereiken of met een omweg. Nefer en Paneb bewandelen hun weg naar hun doel anders en dat komt door hun karaktereigenschappen.
Ik vind het een intrigerend boek en ga zeker de overige delen op mijn lijst zetten. Zo leer ik nog meer over Egypte. Vaak lees je over de Farao’s maar nu lees je over ‘gewone’ mensen die in een speciaal dorp wonen. Maar is niet alleen daarover. Ook politiek, moord, verraad spelen een rol in dit boek.

Je kunt hier teruglezen wat ik van het boek vond.

Regelmatig vroeg ik mij af, op welke eiland speelde dit af? Was het op Terschelling of…? Tja, dan betrap ik mijzelf op, Terschelling is toch het eerste wat door mijn hoofd heen gaat.
Prachtig geschreven, mooi taalgebruik. Het bevat het luchtige terwijl sommige situaties best ernstig zijn. Het is een intrigerend verhaal Sommige situaties vond ik vreemd maar het paste wel in het geheel. Ik heb met plezier het boekje gelezen. En hoe meer ik boeken lees van Nederlandse auteurs zoals Jan Wolkers, Hella Haase, Maarten ’t Hart, Bernlef besef ik dat ik vroeger te weinig van hun heb gelezen. Gelukkig is het nooit te laat om er mee te beginnen.

Je kunt hier lezen wat ik van het boek vond.

 Tijdens het lezen ging regelmatig gedachte door mijn hoofd heen, het lijkt op Downton Abbey. Maar eigenlijk moet ik andersom denken aangezien het boek eerder uit was dan het serie. Prachtig boek dat net begint voor de Eerste Wereldoorlog. Het boek begint met een filmscript. Apart en leuk begin maar zo begin maakt mij ook nieuwsgierig.
Een oud dame, Grace Reeves, vertelt haar verhaal over haar tijd als dienstmeisje en later kamermeisje. Over haar relatie met de twee zussen. En beetje bij stukje komen diverse geheimen naar buiten. Gaandeweg wordt aantal dingen duidelijker voor Grace en verklaart ook het stugge gedrag van haar moeder. Het bevat alle elementen die je zou verwachten in zo boek, liefde, verraad, moord en geheimen.

Het is een interessant boek maar traag. Ik vond soms langdradig en te informatief. Natuurlijk wil je informatie delen, achtergrond en dergelijke, maar op bepaald manier vond ik het niet dat het mooi verweven was in het geheel. Het was interessant om ik eigenlijk weinig over Istanbul heb gelezen. Ik heb wel tot het einde gelezen omdat ik ergens wel nieuwsgierig was hoe het zou aflopen.
Tijdens het lezen moest ik wel aan Star Trek denken, waarom, hoor ik jullie denken? Ik bedoel logisch… wat heeft Istanbul nou met Star Trek te maken! Niets, absoluut niets. Het komt namelijk door het woord ‘Ferenghi’. Ik moest toen meteen aan ‘Ferengi’ uit Star Trek denken. Ben toch meer een Trekkie dan ik dacht!

Het boek stond al jaren in mijn kast. Ik weet niet eens meer of ik het zelf heb gekocht of ooit heb gekregen. Maar aangezien ik dus de komende maanden geen nieuwe boeken mag kopen omdat ik teveel ongelezen boeken in mijn kast heb staan.
Tjeetje… wat een boek!!! Ik heb moeite gehad om weg te leggen! En soms moest ik even wegleggen om weer tot rust te komen. Zo goed, eng en realistisch. Een man die denkt dat één van zijn voorvaderen Jack the Ripper is, besluit hij in zijn voetsporen te treden. Smoky Barret is een FBI-agente die haar man en dochter heeft verloren. Ze zijn vermoord. Na maanden weg te zijn geweest, wordt zij gedwongen om weer actief te worden. Haar beste vriendin is vermoord en laat een dochter achter. Is Smoky in staat om weer aan het werk te kunnen gaan? Zal zij en haar team die man te pakken krijgen?
Ik had af en toe mijn vermoedens wie de mogelijke dader zou zijn. Zelf degene die uiteindelijk heeft gedaan kwam in mijn gedachte maar die had ik snel weer verworpen.
Het is een goed psychologisch thriller!

Tja, ik ben al fan geworden van Marelle Boersma toen ik ‘Moederziel’ van haar las. Dit is nu het vijfde boek dat ik van haar lees. Elke keer weer ben ik verbaas hoe zij voor elkaar krijgt om bepaald onderwerp in een thrillervorm kan zetten.
Het verhaal gaat over moeder Janna die door gemene spel van haar ex alles kwijtraakt. Helaas heeft haar ex contacten waardoor zij het strijd om haar dochter te behouden verliest. Na persoonlijke strijd leert zij mensen kennen en die helpen haar weer op het juiste weg waardoor zij gesteund voelt in haar strijd om haar dochter weer terug te halen.
Weer geeft Marelle Boersma mij een kijkje in een wereld waar ik niets van weet. We lezen er over in de kranten, maar Marelle schrijft over wat achter de schermen gebeurd.
Kortom, het was weer erg goed geschreven!

Ik lees nu ‘De Reiziger’ van Diana Gabaldon.
Verder ga ik de volgende twee boeken tussendoor lezen,  ‘The Oxford library of English Poetry, volume I’ en ‘Encyclopedie van de wereld van mythologie’ Beide zijn geen boeken om achter elkaar door te blijven lezen. Vooral gedichten in Engels zal niet altijd even gemakkelijk en snel gaan.

Persoonlijk noot:
Ik ben nog bezig met revalidatie. Op sommige fronten ga ik vooruit, op sommige fronten moet ik nog erg hard aan werken. Maar ik merk dat ik vooruit ga en meer vertrouwen in mijn lijf heb.
Happy Days is nu bijgewerkt tot dag 201.
Columns zijn ook weer bijgewerkt.
Verder ben ik lekker bezig met tekenen.

©Plien 2015

‘Arend’ van Jack Hight, deel I van Saladin-trilogie

Het boek ‘Arend’ van Jack Hight is eerste deel van Saladin-trilogie. Ik heb het boek vorig jaar gekocht in een pakket met drie andere boeken voor 10 euro. Tja, dat laat je niet liggen.

Wow, ik heb echt met plezier gelezen. Auteur geeft eerlijk toe dat hij voor dit deel weinig concrete informatie had. Er was niet veel bekend over de jonge jaren van Saladin. Het is en blijft een roman, maar wel een intrigerend roman. Op de voorkant staat historisch thriller, nou daar ben ik niet mee eens! Het is naar mijn belevenis geen thriller maar historisch roman.

Wat ik wel jammer vind is dat op de achterflap eigenlijk al weg wordt gegeven dat John overleeft. Was spannender geweest als je dat pas tijdens het lezen achterkwam. Of John als slaaf alles overleeft? Want uiteindelijk draait het toch om Yoessoef, die later Saladin wordt genoemd.

Het intrigerend aan dit boek is de ontwikkeling die Yoessoef maakt en de vriendschap tussen hem en John. Ze bewijzen met hun vriendschap dat je een ander niet mag en kan veroordelen door alleen op basis van kleur en geloof. Hoe John zich staande houdt in een wereld dat niet de zijne is. Het boek toont ook aan dat in beide geloofswerelden (Islam en Christendom) aantal corrupte mensen zijn en beide groepen niet volgens de regels van de Koran en de Bijbel leven. Maar alleen dingen eruit halen wat in hun straatje past. Hoewel Yoessoef probeert aan de wetten van de Islam te houden, zijn sommige dingen sterker dan het geloof. Maar beide groepen gebruiken wel hun geloof om hun gevecht te rechtvaardigen, maar valt dat wel te rechtvaardigen?

Dan komt een moment dat het vriendschap van Yoessoef en John in gevaar. Maar hun gevoelens voor elkaar zijn dieper dan een gewone vriendschap. Ze zien elkaar als broeders en staan voor elkaar klaar. Daardoor bleef ik ook lezen.

De hoofdpersonages komen tot leven in dit boek doordat ze ook niet perfect zijn. Ook strijden ze met innerlijke demonen. En de omgeving wordt heel beeldend beschreven.

Ik ga zeker deel twee en drie op mijn lijst zetten want ik ben benieuwd hoe het verder gaat. Dus geld sparen of voor mijn verjaardag vragen.

©Plien 2015

‘I never knew that about London’ van Christopher Winn

Wat een leuk boek om te lezen. Allerlei feiten over Londen. Niet alleen het centrum met bekende gebouwen worden er benoemd maar ook gebieden (boroughs) erom heen. Ikzelf ben vaak naar Londen geweest, maar tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ik vooral in de omgeving heb rondgelopen waar Londen bekend om is. Maar toen ik dit boek aan het lezen was, besefte ik dat er zoveel mooie gebouwen nog staan buiten het bekende gebied City of London en Tower Hamlets.

Dit boek wordt mijn gids als ik weer naar Londen ga. Dan ga ik naar wijken toe waar ik nooit geweest ben. Want sommige locaties waren toch belangrijk in de geschiedenis van Londen.

Het boek beschrijft over 9 verschillende gebieden van Londen. Natuurlijk bestaat Londen uit meer gebieden maar de auteur heeft ervoor gekozen om over City of London, Tower Hamlets, Westminister, Kensington & Chelsea, Hammersmith & Fullham, Wandsworth, Lambeth, Southwark en Greenwich te schrijven. Maar er zijn nog 24 gebieden in Londen. De auteur heeft gekozen voor meer centraal gelegen gebieden aan de rivier Thames.

Ik zelf ben helemaal weg van Tower en Tower Brigde, vraag mij niet waarom. Maar mijn vrienden die met mij naar Londen zijn geweest, weten dat ik ontzettend veel foto’s maak van Tower en Tower Brigde.

Ik zal in etappes over dit boek schrijven. Niet alleen leerde ik veel over diverse locaties van Londen maar er zaten ook paar interessante feiten in. Zoals waarom in Engeland links rijden en de rest van Europa rechts. Het boek begint in City of London en eindigt in Greenwich.

Maar dit boek gaat mee naar Londen (als ik weer ga) en ik ben benieuwd naar nieuwe ontdekkingen. Er is bijvoorbeeld aan de ene kant van Thames een hele oude kerk die je een idee kan geven hoe de kerken eruit zagen voor de grote brand in 1666. Toen zijn er heel veel kerken verloren gegaan. Vele zijn weer opnieuw gebouwd en zijn vooral door Sir Christopher Wren ontworpen en gebouwd, waaronder St. Paul’s Cahtedral.

©Plien 2015

The Quick – Lauren Owen

Recent dit boek aangeschaft, omdat ik de kaft zo mooi vond (ja, echt!) en omdat de beknopte inhoud op de achterkant me intrigeerde. Men noemde het namelijk  de moderne versie van een klassieke horror-roman. Zelf vind ik dat dat ‘moderne’ er wel af kan – dit ís gewoon een klassieke horror-roman.

De roman speelt zich af in 1892, het Engeland van koningin Victoria, en is ook zo geschreven. De auteur maakt geen haast met de actie, maar zet eerst een gedegen atmosfeer neer en een aantal karakters. Zodanig zelfs dat ik me af en toe irriteerde aan het verantwoordelijkheidsgevoel en de etiquette van de hoofdpersonen.

Het verhaal draait om James Norbury – hij is al vroeg wees maar komt gelukkig uit een familie met geld. Hij erft het familielandgoed en kan zich daarom een opleiding veroorloven. Liever dan na zijn examen terug te gaan naar het grote, lege huis in Yorkshire (waar zijn zuster is blijven wonen), gaat James naar Londen om daar schrijver/dichter te worden.

Tevens in Londen bevindt zich de Aegolius Club – zo’n elitaire club voor heren waar je alleen binnenkomt als je door één van de leden wordt uitverkoren.

De levens van James en zijn zus, de leden van deze club, een arts die berucht is als Doctor Knife, een jonge acrobate en nog een aantal andere personen gaan geleidelijk aan steeds meer door elkaar lopen. Ik wil niet teveel verklappen, maar het blijkt dat het niet alleen de levenden zijn die door de straten van het oude Londen zwerven!

Je moet er even voor gaan zitten want, zoals gezegd, het boek duikt niet meteen in de actie. Bovendien worden verschillende delen en hoofdstukken vanuit diverse personen geschreven, dus het boek vergt wel de nodige concentratie. De overgang van het ene naar het volgende deel is niet altijd even vloeiend. Ook worden niet alle karakters evenveel uitgewerkt. Desalniettemin ga je wel meevoelen met, met name, zus Charlotte, als zij op zoek gaat naar haar broer in het Dickensiaanse Londen van vlak voor de eeuwwisseling. Juist in alle details van de tijdsperiode en de manier waarop de hoofdpersonen zich tegenover elkaar gedragen, komt de kennis van de schrijfster naar voren. Zover mij bekend is er nog geen Nederlandse vertaling van het boek, maar die zal ongetwijfeld volgen.

Miranda, gastrecensent